Maand: augustus 2017

Ik groeide op in een dorp dat vier keer zo groot is als Sauwerd. Daar waren vroeger best veel winkels. Ik herinner me een bakker, een slager en twee supermarkten: de VIVO en de 4=6. En er waren ook nog een fietsenhandelaar, een kledingwinkel, een speelgoedwinkel en een ‘sigarenmagazijn’. Niet alles is er meer. Maar er zijn nog wel winkels, waaronder een grote supermarkt. Mijn moeder woont er nog. En als zij mensen tegenkomt, dan is dat steevast daar. Winkels zorgen er niet alleen voor dat je kunt kopen wat je nodig hebt. Maar ze leveren je gratis een praatje. Wat nieuwtjes. Een gevoel van betrokkenheid. Winkels maken een dorp.

De achteruitgang van winkels is niet van vandaag of gisteren, maar is al ons hele leven aan de gang. Mijn opa was een van de drie (!) bakkers in Gieterveen, een dorpje dat ongeveer net zo groot is als Sauwerd! “De winkel maakt een dorp” verder lezen

In Weststellingwerf zochten ze een nieuwe burgemeester. Daar was een mooie profielschets voor gemaakt. Wie wel eens profielschetsen leest (ik ben zelf een liefhebber van het genre) kent de bestelling: het spreekwoordelijke schaap met de vijf poten. Dat was in Weststellingwerf niet anders. De nieuwe burgemeester moest een verbinder zijn. Iemand die mensen mee kan krijgen. Hij moest integer zijn. En herkenbaar en stressbestendig natuurlijk. Weststellingwerf wilde een toegankelijke, zichtbare persoonlijkheid. Maar dan wel weer met een luisterend oor, veel energie en creativiteit. De burgervader (of –moeder) moest doelbewust en resultaatgericht zijn, in het dagelijks leven, maar zeker ook kordaat in crisissituaties.

Je kunt de lat maar beter hoog leggen! En dat deden ze dus, daar in Fryslân… Je zou haast zeggen: veel te hoog. Want wie voldoet er nu aan al die kwalificaties? Je begint met een profielschets en dan solliciteren er tot je schrik gewone mensen. Maar de Stellingwervers hadden geluk. Want bij hen solliciteerde André van de Nadort. Hij kwam en zag en overwon.  “In tijden van nood leert men zijn burgemeester kennen” verder lezen

Startschoten heb je in soorten. En ze vallen ongelijk. Schoolkinderen in Den Haag en Utrecht zijn al bijna weer gewend zijn aan school. Maar de kinderen bij ons thuis hebben nog een dikke week vakantie. Jaloersmakend? Toen ik zelf op school zat, vond ik de start van het parlementaire jaar pas echt benijdenswaardig: de derde dinsdag in september. Het zomerreces houdt pas op in de week waarin het herfst wordt!

Het academisch jaar begint pas maandag over een week. Maar in deze stad is het al weer twee weken onrustig, want toen begon de Keiweek. In het weekend daarvoor verschenen er ineens weer studenten. Eerstejaars die door hun bezorgde ouders werden afgezet. Deze week lopen ze in identieke t-shirts door de stad, onderweg naar hun nuchtere, ingetogen en beheerste introductieweken. “De moeder van alle startschoten” verder lezen