Op de radio hoorde ik Suzan Top, de secretaris van het Groninger Gasberaad. Ze deed geen moeite om haar verbazing en haar emotie te verbergen over de inhoud van de gasbrief. Ook in het provinciehuis leidde het nieuws van de dag tot een emotionele ontlading. Ik zag vochtige ogen vanwege het historische plan van Minister Wiebes om met inzet van alle middelen, met een rotvaart de gaswinning in Groningen te beëindigen. Toen ik aan het eind van de dag de verzamelde medewerkers van de provincie toesprak, zette iemand het Groninger volkslied in. Twee tellen later galmde het hele Atrium. ´Doar gruit, doar bluit ain wonderlaand rondom ain wondre stad.´ Emotie zocht een uitweg.
Hoe meer gas je uit de Groninger bodem haalt, hoe gevaarlijker het wordt. Al jarenlang, maar zeker sinds Huizinge in 2012, dringen Groningers er op aan dat er minder wordt gewonnen. Maar dat kon nooit. Lees “‘t Kon toch minder!” verder