Agricola's wandelschoenen

Je moet maar durven: een Aduarder Kring Anno Nu oprichten. Want de Aduarder Kring, dat zijn grote schoenen om te vullen. Mensen als Rudolf Agricola, Wessel Gansfort en Regnerus Praedinius, drukken nu, na zes eeuwen, nog altijd een stempel op onze samenleving. En dan niet alleen omdat er straten en scholen naar hen zijn vernoemd. Of omdat onze Staten nog steeds vergaderen in de oude school van Preadinius. De ideeën van de deelnemers aan de oorspronkelijke Aduarder Kring hebben de manier gevormd waarop wij denken en tegen de wereld aankijken. De grote humanist Erasmus beschouwde het bijwonen van een lezing van Rudolf Agricola als één van de hoogtepunten van zijn leven. Ze legden de basis voor het humanisme in Europa. En ze waren de grondleggers van ons onderwijs en bijvoorbeeld de Groningse universiteit.

De intellectuele zwaargewichten in de Aduarder Kring deelden hun kennis en wijsheid onafhankelijk en zonder oordeel. Ze gingen uit van de kracht van de gemeenschap. Ze deden onderzoek en ze dachten zélf na. In lijn met de beweging van de Moderne Devotie, die daartoe aanzette. Dat was bijzonder en vernieuwend in een tijd waarin kerkelijk leiders voornamelijk bepaalden hoe mensen moesten denken en leven.

Grote Groningers

Maar het zijn ook in onze tijd belangrijke en noodzakelijke waarden: wijsheid en het delen van kennis, onafhankelijk denken en uitgaan van de kracht van de gemeenschap. Daarom kijk ik met interesse uit naar de Aduarder Kring Anno Nu. Een mooi initiatief, dat hopelijk verfrissende ideeën en visies zal opleveren voor de uitdagingen van déze tijd. Ik begrijp dat AI - artificial intelligence – het eerste onderwerp van gesprek zal zijn. Dat laat meteen al zien dat de tijden zijn veranderd. Want daar hadden de heren – hopelijk doen er dit keer trouwens ook dames mee - van de oorspronkelijke Aduarder Kring vast nog nooit van gehoord. Ik denk wel dat ze het heel interessant hadden gevonden. Rudolf Agricola zeker!

Interessant is óók dat het Noorden destijds de ‘place to be’ was als je een geleerde nodig had. Noord-Nederland – en dan specifiek het klooster in Aduard - was het centrum van de Europese wetenschap. Het is eigenlijk onvoorstelbaar dat zo weinig mensen in deze tijd dat weten. Daarbij speelt ongetwijfeld de Noordelijke bescheidenheid en onze ‘doe-maar-gewoon-mentaliteit’ een rol. We ‘snakken’ niet graag (we mogen het ook niet van onze moeder) maar we zouden onze betekenisvolle bijdrage aan het humanisme en de moderne beschaving best wat trotser mogen uitdragen. Opscheppen over grote Groningers, over onze voorouders, dat moet toch kunnen?

Pelgrims

Daarom ben ik blij met de klooster- en pelgrimsroutes die daar meer inzicht in geven. Pelgrimeren is helemaal van deze tijd. Ik hoop dat velen de routes zullen bewandelen. Dat dat niet alleen hun lichaam, maar ook hun geest in beweging zal zetten. Dat het hun kijk op de wereld zal verruimen. En hun blik op Noord-Nederland zal verbreden en verdiepen. Ik neem dus dankbaar de routeboekjes in ontvangst. Ik zal ze zelf graag gebruiken als aansporing om te pelgrimeren. Wat in mijn geval overigens voornamelijk op de fiets plaatsvindt. Fijn dat de routes daar ook geschikt voor zijn. 

Ik wens de Aduarder Kring Anno Nu veel wijsheid, denk- en daadkracht toe. Ze hebben de oude, grote schoenen van de geleerden van destijds uit de kast gehaald en afgestoft. Vooral de wandelschoenen eigenlijk. Hopelijk lukt het hen om ze op een eigentijdse en even inspirerende manier te vullen. Zodat oude tijden herleven in een nieuw jasje. Net als vanmiddag, als vanaf hier een cisterciënzer monnik en een modern devoot hun pelgrimage naar Drenthe starten. Ik wens hen een goede pelgrimage, een goede reis en een behouden aankomst toe!