Een hybride nieuwjaar gewenst

We ontmoeten elkaar vandaag opnieuw hybride. Ik wens de leden van Provinciale Staten toe dat 2021 in meer opzichten een hybride jaar wordt. Ik zal uitleggen waarom. ‘Hybride vergaderen’. Een jaar geleden hadden we wazig gekeken bij die term. En veel mensen zal het nog steeds nog steeds niks zeggen. Maar wij kennen niet alleen het woord. We hebben er ook een gevoel bij.

Hybride

‘Hybride’ is een mengvorm van fysiek en digitaal vergaderen. ‘Hybride’ biedt kansen: je kunt deelnemen aan stukken van de vergadering en ondertussen ook wat van de woensdag aan andere dingen besteden. ‘Hybride’ is een hele vooruitgang ten opzichte van puur schriftelijk of puur digitaal vergaderen.

Maar hybride blijft behelpen. Het laat ons verlangen naar het echte werk. Bijeenkomsten waarin je elkaar normaal tegenkomt. Bijeenkomsten zonder mondkapjes. Bijeenkomsten zonder tafels die ruiken naar chloordoekjes. Bijeenkomsten op minder afstand dan anderhalve meter. Waarin je normaal met elkaar kunt praten. Een glas water voor elkaar kunt inschenken. En elkaar zelfs beschaafd kunt aanraken.

Proefkonijnen in een laboratorium van de democratie

Hybride is er het beste van maken. En dat is behoorlijk goed gelukt. ’t Kon minder! Dat is te danken aan de inzet van iedereen. Van statenleden, van griffiemedewerkers, van gedeputeerden en vele anderen die werken bij de provincie. Het is ook te danken aan uw flexibiliteit: we waren soms ook een beetje proefkonijnen in een laboratorium van de democratie.

Maar u bleek in staat onder moeilijke omstandigheden kaders te stellen, het college te controleren en volksvertegenwoordiger te zijn. Maar zoals gezegd: met beperkingen. Vandaag bied ik u mijn jaarverslag over 2020 aan. Het is door de vormgever voorzien van een gat. Het gat dat corona sloeg in onze routines. Want nee, het ‘nieuwe normaal’ wordt nooit normaal.

Corona slaat gaten

Corona slaat gaten. In onze samenleving, in onze economie. In ons persoonlijk leven, thuis en op het werk. Velen onder ons verloren vrienden of een familielid aan Corona. De laatste tijd zien we in kranten meer overlijdenadvertenties waarin het virus als doodsoorzaak wordt genoemd.

Ze zeiden dat het jaren zou duren.

Volgens het RIVM zijn er tot nu toe in Nederland zo’n 12.000 mensen aan Covid19 overleden. Voor zoveel doden door één virus moeten we in Nederland ruim een eeuw terug. Bij de Spaanse griep vielen 30 tot 40.000 doden. Er was geen enkel risico dat de intensive care overbelast zou raken, want het was een tijd zonder IC-afdelingen en beademingsapparatuur. Het was ook een tijd waarin we veel minder wisten van virussen. Het was een tijd waarin het openbare leven gewoon doorging. Het was ook een tijd zonder vaccins.

Die zijn er nu wel. Ze zeiden dat het jaren zou duren. Maar de vaccins kwamen verrassend snel. Niet één, maar drie vaccins. Alle drie op de markt. En er zijn er nog een paar in de maak. Het kan ons niet snel genoeg gaan, maar vandaag begint de vaccinatie in Nederland. Niemand kan precies voorspellen wat daarvan het effect zal zijn.

Hoop

Maar we delen de hoop. Op een leven met minder beperkingen. Op de mogelijkheid om elkaar in de loop van dit jaar weer echt te ontmoeten. Want we hebben er last van. Dat we elkaar vrijwel nooit meer gewoon tegen komen. Eigenlijk vooral tijdens de videovergaderingen. Zelden meer na afloop bij een glas bier. Zelden over de partijlijnen heen.

Beeldschermen bieden de schijn van oogcontact.

We hebben er last van, dat de mogelijkheden te beperkt zijn om de mensen te ontmoeten die je hier vertegenwoordigt. Beeldschermen bieden de schijn van oogcontact. Ze zijn geen volwaardige vervanging.

Maar ... er is geen twijfel mogelijk. 2021 begint zoals 2020 eindigde. Met forse beperkingen. Met een lockdown die nog even voortduurt. We mogen hopen op een jaar waarin dingen zich ontwikkelen. Van beperkt naar steeds meer normaal. Een jaar met twee gezichten. Een hybride jaar.

Knokken

Het is aan ons om te sprankelen in deze beperkingen. Om de mensen te ontmoeten voor wie we het doen. Dan maar digitaal. En om heel hard te knokken voor hun belangen. Want 2021 wordt niet alleen een jaar van problemen. Het wordt een jaar om grote stappen te zetten. Wij kunnen helpen om Groningen en de kwaliteit van leven in onze provincie stap voor stap te verbeteren. Wij kunnen bevorderen dat mensen werk hebben. En ervaren dat het hier goed toeven is. Ik wens ons toe dat we doorgaan er in alle opzichten het beste van te maken. 2021 is bepaald niet zonder kansen.

U bent volksvertegenwoordiger. Ik wens daarom in u alle Groningers toe wat Groningers elkaar elk nieuw jaar opnieuw toe wensen: Veul haail en zegen.