De RDW in opende vandaag een nieuw kantoor in Groningen. 'Dat zouden meer mensen moeten doen.' Want niet alleen is de sfeer en dynamiek van de stad Groningen te leuk om ergens anders je heil te zoeken. Maar als je personeel nodig hebt, dan ben je in onze provincie ervan verzekerd dat in de hele range van - wat ik maar even VMBO tot aan de Rijksuniversiteit noem - goed geschoold personeel voorhanden is. En laat de RDW nou net medewerkers nodig hebben van al deze niveaus.

Vermoorden

Het is ook een bevestiging dat de spreiding van Rijksdiensten, die ooit in de jaren '70 begon, succesvol kan zijn. Natuurlijk, iedereen weet nog vaag dat er bij de toenmalige PTT nogal wat mensen waren die niet van Den Haag hier naartoe wilden. 'Ze kunnen ons beter vermoorden dan deporteren naar het Noorden', stond er op de spandoeken. Toen ze eenmaal waren verhuisd, wilden de meesten hier nooit meer weg. En zij en hun kinderen droegen krachtig bij aan de ICT-stad die Groningen vandaag de dag is. Hoezo mislukte spreiding?

Van RDW'ers herinner ik me niet zo'n dramatiek. Ik denk dat de meesten het geen probleem vonden. En dat was het natuurlijk ook niet. Zij vonden in en rond Veendam een prima woon- en werkomgeving. Waar bleek dat het mooie van de Ommelanden prima plooit met het rijke aanbod van Stad. Wat wil je nog meer!

dat de combinatie van Groningen en spreiding Rijksdiensten een gelukkig huwelijk is

De RDW bewijst zichzelf dus een dienst door hier uit te breiden. En zo te laten zien dat de combinatie van Groningen en spreiding Rijksdiensten een gelukkig huwelijk is. En omgekeerd zijn wij als provincie blij dat zij hier zijn. De medewerkers van de RDW versterkten met hun kennis en hun aanwezigheid Stad en Ommeland.

Terugroepactie

Ze hebben ook een mooi effect op de uitwisseling van kennis en ervaring tussen kennisinstellingen, bedrijven en overheden. En het biedt prachtige kansen op interessant werk voor jongeren. De kansen zijn hier inmiddels zo goed, dat de gemeente Groningen is begonnen met een ludieke 'terugroepactie' voor 'young professionals' die lijden onder de hoge woningprijzen in de Randstad omdat ze denken dat je alleen daar carrière kunt maken.

Wanneer zij ook begrijpen wat er buiten de Haagse kaasstolp leeft.

Terecht, want de mogelijkheden zijn nog niet bij iedereen bekend. We waren met het kabinet in gesprek over het antwoord op de parlementaire enquête gaswinning. En we drongen aan op hernieuwde spreiding van rijksdiensten. Dat was ook omdat we zeker wisten dat het met de gaswinning in Groningen niet zo uit de hand was gelopen als de beleidsmakers van het rijk er met hun neus bovenop hadden gezeten. Hier hadden gewoond. Anders gezegd: de kwaliteit van hun werk wordt beter als rijksambtenaren niet langer vooral in de buurt van Den Haag wonen, maar ook wonen en werken in regio's. Wanneer hun blik niet wordt vernauwd door een te langdurig verblijf in de duinen, aan de rand van het land. Wanneer zij ook begrijpen wat er buiten de Haagse kaasstolp leeft.

We hebben onze mond vol van de kloof tussen regio en de Randstad. Maar we weten ondertussen ook hoe het afliep met ons voorstel. Want in de kabinetsreactie stond, serieus, dat de regering wil bevorderen dat er in Assen een hub komt voor rijksambtenaren, die daar een keertje willen vergaderen of overleggen... Hopelijk hebben ze goeie koffie!

Hoe het wel kan

Gelukkig laat de RDW wel zien hoe het kan. Met deze locatie erbij zit de RDW intussen met vier gebouwen in Groningen. Tolheffing is niet hetzelfde als rekeningrijden. Want over de gedachte om de mensen die in een dun bevolkt gebied wonen en dus vaak aangewezen zijn op de auto, ook nog eens per kilometer af te rekenen, is veel lelijks te zeggen. Hier gaat het over de tolheffing op vrachtwagens, geld dat teruggaat naar de vervoersector om vrachtwagens te verduurzamen. Bijvoorbeeld met waterstof, dat dan ook weer in Groningen wordt geproduceerd. Of op zee, maar dan via de Eemshaven ons land binnenkomt.

Hoezo 'leuker kunnen we het niet maken'?

En de geschiedenis leert ons, dat er hier verderop aan de Peizerweg in het zogenoemde Porrenhuis jarenlang tol werd betaald. Dat gebeurde in een café annex tolhuis, aan de weg van Groningen naar Peize. Ik laat me niet uit over de wenselijkheid van combinatie van café en belastingheffing. Hoezo 'leuker kunnen we het niet maken'? Maar sfeervol was het ongetwijfeld. Net als vandaag. Ik mag onder luid applaus een vlag planten op een grote geanimeerde kaart. We openen een mooi nieuw gebouw. En het voelt als een feest.

Want werken, leven en genieten in Groningen, dat zouden meer mensen moeten doen!