Je wil er graag uit. Niet omdat er in het Provinciehuis zulke verschrikkelijke mensen werken. Maar wel omdat je graag ter plekke wil horen wat er aan de hand is. Want mensen, organisaties of bedrijven, belangrijk vinden. Wat ze van je verlangen.

Als nieuw college van Gedeputeerde Staten proberen we daar zo goed en zo kwaad als dat gaat mee om te gaan. Soms nodigen we een organisatie uit om kennis te maken. Soms gaan we juist met zijn allen de deur uit. Zo vergaderen we de komende tijd elke dinsdag ergens anders.

Het nieuwe college stelt zich voor. Wij zijn nieuw, dus we komen op bezoek. We beginnen met alle gemeenten van Groningen. We vergaderen op het gemeentehuis en we maken daarna kennis met de burgemeester en de wethouders. Wat speelt er, wat kunnen we samen doen, hoe kunnen we elkaar helpen?

ze voorkomen een wereldbeeld dat is opgebouwd uit ambtelijke stukken

Natuurlijk probeert elke gedeputeerde, en ikzelf als commissaris ook, om tenminste één dag 'buiten' te zijn. Soms is dat Den Haag, soms Brussel. Maar we willen natuurlijk ook best graag ergens in Groningen aangetroffen worden.

Daarom maken we graag een afspraak ergens in de provincie. Is het niet voor een vergadering, dan wel voor een kop koffie of een werkbezoek. De werkelijkheid, de verhalen van de mensen die we spreken: ze voorkomen een wereldbeeld dat is opgebouwd uit ambtelijke stukken. Zeker, die lezen we ook. Maar er is niets beters en leukers dan mensen in de ogen te kunnen kijken. In het echt, niet via een schermpje. Je hoort en ziet dan zoveel meer. Buiten spelen is nuttig.

Het is dat het zo efficiënt is, vergaderen op het Provinciehuis. Maar eigenlijk…