Tentoonstelling met grote foto's van mensen die een hartoperatie zijn ondergaan.

Kinderharten: een streepje vóór

Elke foto vertelt een verhaal. En dat gaat zeker op voor deze foto's. Het is altijd verdrietig als iemand van wie je houdt, zo ziek is dat hij in het ziekenhuis moet worden opgenomen. Maar als het om kinderen gaat, dan is dat hartverscheurend. Vandaag zijn veel mensen met een aangeboren hartafwijking verzameld op de Nieuwe Markt, bij het Groninger Forum. In het hart van de stad. Velen van hen, waaronder heel jonge kinderen, hebben hun leven te danken aan de kinderhartchirurgie in Groningen.

© Henk Tammens (foto’s van de opening)  © Kim Feenstra (foto’s in de expositie)

Ik spreek met de ouders voor wie de geboorte van hun baby gepaard ging met intense zorg. Ze dragen hun kindje dat nog maar een paar maanden leeft, maar al een zware operatie achter de rug heeft. Dik ingepakt. Een sonde in zijn neus, een pleister op de wang. 'U mag hem wel even vasthouden', zegt zijn moeder.

Mensen met een 'streepje voor'. Mensen die trots zijn op hun lichaam.

Astrid van Boxtel, de jongste hartchirurg van het UMCG, legt de gedachte achter de tentoonstelling uit. Voor sommige mensen is het litteken een teken van kracht. Anderen schamen zich voor de enorme snee die de hartchirurgie in hun lichaam heeft achtergelaten. We willen vandaag alle kinderen een ‘hart onder de riem steken’ door een fotoexpositie te maken van jongeren met een litteken als gevolg van een hartoperatie. Mensen met een 'streepje voor'. Mensen die trots zijn op hun lichaam. Dankzij deze streep heb ik nog een heel leven voor me. Maar de tentoonstelling laat ook de kwetsbaarheid zien. De schaamte die sommige jongeren voelen. Zodat anderen zien dat ze niet alleen zijn.

Baanbrekend werk

De kinderen onthullen zelf hun foto. Levendige, vrolijke kinderen trekken het doek af van hun eigen portret met litteken. Fotografe Kim Feenstra maakte de foto's van deze tentoonstelling. Ze zijn gebundeld in een boek. Een boek ter gelegenheid van 75 jaar kinderhart-zorg in het Noorden. 75 jaar waarin bewezen is dat we hier in het Noorden niet alleen kennis van zaken hebben, maar ook kennis ontwikkelen. Dat we geen trend volgen, maar baanbrekend werk doen.

We bedienen daarmee ook een heel groot deel, een derde van Nederland en het Noorden van Duitsland. En dat niet alleen: we staan ook klaar als onze collega-hartcentra even geen plek hebben of een patiënt een specifieke expertise nodig heeft. Dan komen die patiënten gewoon hier.

Dit mag niet verdwijnen

Gek genoeg staat de toekomst van deze zorg, hier in het Noorden, nog steeds op het spel. En dat verhaal vertellen deze foto's eigenlijk ook. Een verhaal, dat je gemakkelijk kunt samenvatten: dit mag niet verdwijnen. Maar de goede afloop is nog allesbehalve zeker.

De Nederlandse Zorg Autoriteit presenteert rond Sinterklaas zijn rapport aan minister Ernst Kuipers. Een rapport met cijfers en feiten. Dat is op zich al een overwinning, want dezelfde minister had al besloten dat de kinderhartchirurgie moest worden geconcentreerd in Rotterdam en Utrecht. Maar precies om die reden maak ik mij grote zorgen.

Mensen van Enschede tot Harlingen, van Urk tot Delfzijl

Want wat als inderdaad blijkt dat de impact niet alleen groot is op de patiënten uit onze regio die deze zorg nodig hebben, maar op de gehele zorginfrastructuur in de noordelijke regio? En wat als - om welke reden dan ook - de minister vasthoudt aan zijn besluit om kinderhartchirurgie in Groningen te sluiten?

Dan raakt dat ook andere essentiële zorgvoorzieningen die voor onze regio van belang zijn. Deze complexe, hoogwaardige zorg staat nooit op zichzelf. Maar we zijn sterk. Mensen van Enschede tot Harlingen, van Urk tot Delfzijl kwamen in de benen om deze hoogwaardige zorg voor ons landsdeel te behouden. En dat maakt me hoopvol. Ik was aanwezig bij het debat in de Tweede Kamer. Die begrijpt en heeft ook uitgesproken dat het aantrekken van zorgprofessionals, reisafstand en regionale spreiding ook mee moeten tellen.

Een brief met een bijlage

Over die reisafstand gesproken: de minister heeft wel eens gezegd, dat hij reisafstand minder relevant vindt. Laten we die beoordeling eens omdraaien. Als het werkelijk zo is, dat reisafstand er niet toe doet: zullen we dan ons hartcentrum openhouden? Iedereen uit heel Nederland is bij ons van harte welkom!

Het gaat in de beeldvorming vaak over de medisch specialisten, maar de prestaties in het UMCG zijn ook de prestaties van al die andere mensen die zorg bieden. Zonder hen kan de uitstekende zorg niet geleverd worden. En ik voel veel trots wanneer wij het met onze regio voor elkaar weten te krijgen om bijvoorbeeld voldoende kinder-ic personeel te organiseren.

De aangrijpende foto's van al die mensen met een 'streepje voor'.

Wij mogen aan duidelijkheid niets te wensen overlaten. Daarom zullen wij de minister nogmaals een brief sturen. Een brief in afschrift naar de Tweede Kamer. Waarin we de minister van harte aanbevelen om de kracht van het Noorden mee te nemen en een besluit te nemen, waarin kinderhartchirurgie in Groningen openblijft. Belangrijk voor onze regio, maar vooral voor de patiënten waarvan een deel hier vandaag ook aanwezig is.

Zeker: de minister ként onze argumenten. Maar voor de zekerheid stoppen we een bijlage bij onze brief. Die bijlage bevat overtuigende argumenten. Het is het fotoboek dat bij deze tentoonstelling hoort. De aangrijpende foto's van al die mensen die hun leven te danken hebben aan deze fantastische zorg. Foto's van mensen met een 'streepje voor'.