De voorbereidingen die grondig waren, maar de meeste keren plaats vonden onder beestachtig weer. Aanhoudende regenbuien, die ervoor zorgden dat de meeste locaties die het Koninklijk echtpaar zou aandoen, in gestrekte draf werden bekeken. Met wind die bij vlagen stormachtige proporties kreeg en paraplu's deed sneuvelen. Maar zie: op de dag van het bezoek zelf was het werkelijk prachtig weer. En verliep alles op rolletjes. Zoals een bekende filosoof in mijn jeugd op tv altijd zei: I love it when a plan comes together.

De laarzen voor een wandeling over de kwelders bij Noordpolderzijl waren eigenlijk niet nodig.  En het was er weer eens zo mooi, dat de Koning en Koningin een extra ommetje maakten, samen met de boswachter. Het bezoek was ontspannen en informatief, door de gesprekken met de garnalenvissers en boeren over hun toekomst. Met inwoners, over wat wonen in het mooie Hogeland vandaag de dag is - de zorgen, maar ook de leuke dingen.

Het leek wel een Koningsdag. Met veel inwoners op straat, vlaggetjes en blije gezichten. Het Hogeland als regio, verdeeld over twee gemeenten, liet zich van zijn beste kant zien.

En dat gebeurde eerder die maand ook, tijdens de Dodenherdenking. Vooraf waren er vragen, bijvoorbeeld of het conflict in Gaza de herdenking zou beïnvloeden. Of er maatregelen nodig waren, met hekken en wat niet meer. Het voorwerk werd gedaan, scenario's gemaakt en besproken. En uiteindelijk niet nodig. Want de herdenking verliep waardig en ingetogen. Zomaar twee momenten in Groningen om trots op te zijn. 't Kon minder!