Soms neemt het leven voorrang. En dwingt het je om scherpe keuzes te maken. Toen Ria Horenga in maart 2019 werd geïnstalleerd als lid van Provinciale Staten van Groningen, deed ze dat ongetwijfeld met de bedoeling tenminste één termijn de eervolle positie van volksvertegenwoordiger te vervullen. Bij nieuwe Statenleden duurt het soms even voordat je weet wat iemand drijft. Maar Ria had aan de relatief korte tijd dat ze bij ons was, voldoende om dat duidelijk te maken. In modieus hedendaags Nederlands: wat haar passie is. Want bij Ria was direct duidelijk dat onze cultuur, onze streektaal, en betrokkenheid bij de medemens haar drijfveren zijn. Als volksvertegenwoordiger liet ze haar liefde hiervoor de afgelopen periode duidelijk zien. En daar hebben we van genoten!

Niet elke maidenspeech leidt tot een beleidswijziging.

Ria viel met haar neus in de boter, toen ze haar maidenspeech kon houden over het 'beleidskader cultuur'. Het was eind 2019. 13 november. En ze vroeg zich hardop af: 'Wie ben ik dat ik hier sta? Ik herinner me dat ik dat verwarrend vond, uit de mond van een Statenlid. Maar ze vertaalde het naar een Groningse oervraag: ‘Woar komst weg?’. Ze vertelde over haar wortels en de cultuur in het gezin waarin ze opgroeide. Cultuur, zo wist ze, verbindt een samenleving. Het verrijkt het individu. En cultuur doet een appel op onze waarden en vrijheden. Ria's maidenspeech landde in een motie. De titel: 'Wie het kleine niet eert'. Die motie maakte het mogelijk dat meer kleine projecten, meer amateurkunst in aanmerking komen voor provinciaal geld, door het drempelbedrag te verlagen. Niet elke maidenspeech leidt tot een beleidswijziging. Die van Ria wel.

Moeilijk leren

Markant vond ik ook Ria's bijdrage in de maartvergadering van 2021. Meertmoand Dialectmoand. Want Ria sprak haar hele betoog uit in haar moedertaal. Het 'Westerkwartiers’. Een moeilijke mengvorm van Gronings en Fries, in mijn oren. Een eigen streektaal volgens kenners. Ria's betoog ging over de ontsluiting van de Zernike Campus. En we leerden uit haar bijdrage iets bijzonders over ganzen. Wanneer ganzen in een V-formatie samen vliegen, neemt hun uithoudingsvermogen met maar liefst 72 procent toe. Samen kom je verder!

Dat kwam niet voort uit ouderwetsheid.

En samen... dat is ook hoe Ria graag tegen de wereld aankijkt. Ria is zeer betrokken bij haar medemensen. 'Iedereen moet kansen krijgen en mee kunnen doen', het ligt haar voor in de mond. Het drijft haar. Ze kiest systematisch voor de mensen die geen abonnement hebben op geluk in het leven. Een maand geleden schreef Ria Horenga in Trouw over kinderen die niet gedijen in het schoolsysteem dat we kennen. Ria hield een warm pleidooi voor de terugkeer van het oude ‘leerling- meester-gezel principe’ waardoor moeilijk lerende kinderen in het schoolsysteem de kans krijgen om hun talenten te ontwikkelen. Dat kwam niet voort uit ouderwetsheid. Maar Ria zag waar ons schoolsysteem tekort schiet en maakte er werk van.

Druk

Ik heb het artikel gelezen als een visitekaartje van Ria Horenga. Sociaal bewogen en dan in het bijzonder betrokken bij jonge mensen die beginnen met een achterstand. Ria gaat er op af. Ze komt naar je toe en gaat met je in gesprek. Ria liep 'de deur plat' bij het Alfa college. Maar er is iets dat me zegt dat dat werd gewaardeerd. Want ze werkte hard aan een betere aansluiting tussen onderwijs en arbeidsmarkt. Deze missie is ook duidelijk zichtbaar in haar film op de website van de provincie. 'Zelf doen waar het kan, een steuntje in de rug waar nodig', is de boodschap die Ria verkondigt bij de Kwekerij van Novatec, een werkleerbedrijf in Leek. 

een groot hart en een grote sociale bewogenheid

Als je lid bent van een driemansfractie, dan heb je het druk. Ria leverde een bijdrage aan het bestuurlijk overleg over het Meerjarenprogramma Infrastructuur Ruimte en Transport (BO-MIRT). En haar werk voor de Staten van Groningen smaakte beslist naar meer. Ria Horenga was per slot van rekening nog maar een paar jaar bezig.

Maar een groot hart en een grote sociale bewogenheid leiden bijna vanzelf tot een een flink tijdsbeslag. Sinds februari 2020 werkt Ria in het speciaal onderwijs. Dat is niet alleen intensief, maar het vergt ook een flinke studie. En dat kost dus veel tijd en energie. Energie die eigenlijk ook nodig is voor het werk als lid van Provinciale Staten.

Beste Ria,

Je bent tot de conclusie gekomen dat niet alles in één mensenleven past. Je hebt een moeilijke keuze moeten maken. Niet alles laat zich combineren met het Statenwerk. En hoewel de Staten op de website hardnekkig spreken over een 'nevenfunctie', is je baan natuurlijk je hoofdfunctie. De combinatie met de Staten is op dit moment niet haalbaar. Je neemt weloverwogen afscheid als Statenlid. Je volgt je hart. Maar de keuze is moeilijk.

Je bent bijna 20 jaar politiek actief geweest waarvan de laatste jaren als lid van Provinciale Staten. Je hebt met verve betekenis gegeven aan het woord 'volksvertegenwoordiger'. Namens Provinciale Staten, Gedeputeerde Staten en de griffie bedanken we je daar voor en wensen we je heel veel geluk voor de toekomst!  

Ik spreek Ria digitaal toe. Dus ik kan haar het cadeautje niet eens overhandigen. Ze kreeg bloemen. Die staan al bij haar thuis. En ik toon de camera het pakje met daarin het gedicht 'Eens' van de dichter Jellema op een provinciale tegel.