Triple A op twee wielen

Er is een onvermijdelijk thema deze week. Racefietsen. Want in dezelfde week waarin ik samen met gedeputeerde Erik Jan Bennema de Coast-to-Coast-challenge mocht starten, nemen we afscheid van een burgemeester die verzot is op racefietsen. Net als zijn hele familie. Henk Jan Bolding. “We blijven racefietsen”, beloofde hij zijn famile bij zijn installatie als eerste kroonbenoemde burgemeester van Het Hogeland. En hij hééft gefietst. Veel en hard. Ik weet er alles van.

In de toespraak die ik voor hem mag houden in de stralende zon, op Maarhuizen, begin ik dus eerst maar over fietsen. Ik ben nooit die ene Winsumer Wierdentocht vergeten waarvoor hij een klein pelotonnetje had uitgenodigd. Een tocht van ruim honderd kilometer door het Groninger land. Henk Jan als kopman. Als goede gastheer hield hij ons met kroketten en appeltaart en andere gezonde versnaperingen op de been. Natuurlijk verrichtte Henk Jan het meeste kopwerk. Zelfs toen vlak na Warffum, met nog 15 kilometer te gaan, zijn trapper afbrak, bleef hij onverstoorbaar vooraan rijden, dwars door de tegenwind. Met één been, maar met zo’n tempo dat wij hem nóg bijna niet konden bijhouden.

Enfin, we kwamen vandaag niet bij elkaar in deze grote tuinparty om wieleranekdotes op te halen. We nemen vandaag afscheid van Henk Jan als als burgemeester. Maar de vergelijking ligt te veel voor de hand om hem niet te maken: heeft Henk Jan zijn gemeente op dezelfde voortreffelijke manier geleid als dat wielerploegje tijdens de Winsumer wierdentocht?

Ik heb een objectieve manier ontwikkeld om dat te checken. Namelijk via de strikt wetenschappelijke Triple A-test. Wie drie vinkjes heeft, slaagt. Toen Henk Jan hier in 2020 tot burgemeester werd benoemd, was de gemeente namelijk volgens de profielschets op zoek naar een ‘Triple A-burgemeester’. In de financiële wereld betekent dat dat de kredietwaardigheid van een bedrijf of land van het hoogste niveau is. Het Hogeland mikte daarmee op het hoogste burgemeestersniveau. Het nieuwe boegbeeld moest Ambitieus, Aanvoerder en Ambassadeur zijn.

Ambitieus

Welnu, hoe zat het met Henk Jans ambities? Best goed. Ik vond hem in Het Hogeland nog ambitieuzer dan op de racefiets. Vanaf dag één wilde hij van deze gemeente een stevige speler maken in de regio. Met vitale dorpen waar het goed wonen en werken is voor álle inwoners. Het zijn zinnen die je makkelijk uitspreekt. Maar realiseren vergt grote inzet en energie. En tot op de dag van vandaag heeft hij zich daar energiek en betrokken voor ingezet. Samen met zijn medebestuurders, de gemeenteraad, de inwoners en de regio. En met goed resultaat. In de afgelopen zes jaar hebben de Hogelanders een gemeente neergezet met een slagkracht die sterker is dan de som der delen. Tegelijkertijd is er volop levendigheid en ‘noaberschap’ in de dorpskernen.

‘Best een sympathieke vent, die Henk Jan Bolding.’

Ik had eigenlijk ook niet anders verwacht. Als secretaris en algemeen directeur bij de provincie Groningen loodste Henk Jan ook mij verstandig en vakkundig door mijn eerste periode als commissaris van de Koning, kat in een vreemd pakhuis. Hij zorgde ervoor dat ik me altijd welkom heb gevoeld. Als ik even niet wist welke kant het op moest, stuurde hij mij altijd in de goede richting. Ambitieus en deskundig. Maar óók: menselijk en vriendelijk. 

Op dat laatste vlak - de menselijke maat - had Henk Jan als burgemeester ook ambities. Hij wilde een goede bestuurder zijn. Maar vooral wilde hij herinnerd worden (zei hij in een interview) als een burgemeester die oog had voor de mensen om wie het gaat. Dat ze bij zijn vertrek zouden zeggen: ‘Best een sympathieke vent, die Henk Jan Bolding.’ Ook in die ambitie is Henk Jan geslaagd. Hij wordt alom gewaardeerd als een warme  burgervader. Iemand die klaarstaat voor de inwoners. Die deelt in hun blijdschap, en meeleeft bij verdriet en rouw. 

  • Henk Jan Bolding: de burgemeester die niet wil, maar móet stoppen, op rtvnoord.nl

Aanvoerder

Ja, Henk Jan was een ambitieuze burgemeester. En hij heeft die ambities kunnen waarmaken. Maar was hij ook - de tweede A - een aanvoerder? In zijn eerdere functies als gemeente- en provinciesecretaris speelde hij natuurlijk een dienende rol. Ambtenaren horen niet in het licht te staan van hun bestuurders. Ze werken meer op de achtergrond. Als burgemeester ben je de voorman van wie leiderschap wordt verwacht. Ik vind het bijzonder om te zien hoe vanzelfsprekend hij die rol vanaf het begin op zich nam. Alsof hij nooit anders had gedaan.

confronterende gesprekken met inwoners

Henk Jan is een slimme en dappere bestuurder. Durft beslissingen te nemen en zijn nek uit te steken. Om de vaart te houden in de aanpak van de gevolgen van de gaswinning. Om de veiligheid in de gemeente te versterken. Om de impact van scheepsrampen als de MSC Zoe en de Fremantle Highway zoveel mogelijk te beperken. Om opvang van asielzoekers te realiseren, waarbij hij confronterende gesprekken met inwoners niet uit de weg ging. Vanuit zijn ‘drive’ om op een beschaafde manier met elkaar om te gaan. 

Het Hogeland heeft daarmee in Henk Jan de aanvoerder gehad die nodig was om deze fusiegemeente sterk en volwassen te laten worden.

Ambassadeur

Of Henk Jan daarbij een goede ambassadeur was, is niet eens een vraag. Het zit in zijn naam! 'Bolding', is typografenjargon voor vet zetten, benadrukken. Waar je ook komt, wie je ook ontmoet: zijn enthousiasme over Het Hogeland spat ervan af. We zien je allemaal nog met een big smile op de brug in Winsum staan, toen bekend werd dat dat het mooiste dorp van Nederland was. 

Ik heb meegemaakt hoe je ministers, staatssecretarissen, directeuren-generaal, leden van het koninklijk huis - eigenlijk iedereen - wist in te pakken en te verleiden om al dat prachtigs zelf te komen zien. Ze kwamen gewoon als jij dat vroeg.

‘Wees trots’, heb ik hem vaak tegen de inwoners horen zeggen

Gelukkig hebben we de foto's nog! Burgemeester Bolding naast Koning Willem-Alexander en Koningin Máxima bij de opening van de Tirrel. Een stralend regiobezoek van het Koningspaar, dat perfect verliep. En waar Henk Jan als gastheer en ambassadeur van zijn gemeente glorieerde. 

Met een big smile. En zo heeft Henk Jan herhaaldelijk met succes mensen uit zijn enorme netwerk naar Het Hogeland gehaald en rondgeleid. Al was het maar om ze af te matten tijdens de Winsumer Wierdentocht! Zo kreeg hij van alles voor elkaar en weet heel Nederland wat een feest het is om in Het Hogeland te wonen, werken en opgroeien. ‘Wees trots’, heb ik hem vaak tegen de inwoners horen zeggen, bijvoorbeeld in zijn laatste nieuwjaarstoespraak.

Beste Henk Jan,

‘Wees trots’. Dat zeg ik nu ook tegen jou. Wees trots op de manier waarop je een ambitieuze aanvoerder en ambassadeur van deze gemeente bent geweest. Je hebt de Triple A-test glansrijk doorstaan. En: die Henk Jan Bolding is óók nog best een sympathieke vent… Dank voor alles wat je voor Het Hogeland én de regio hebt betekend. Je bent niet alleen goed in fietsen, maar ook in burgemeester zijn.

Toch houdt het nu op. Omdat je overmorgen 70 wordt. Jij vindt daar iets van. Wat is dat voor leeftijdsdiscriminatie dat een scherpe en topfitte zeventiger geen gemeente meer mag besturen? Ik begrijp je frustratie. Want als iemand laat zien dat 70 het nieuwe 50 is, dan ben jij het wel.

Gelukkig kun je de burgemeester wel uit de gemeente halen, maar niet de gemeente uit de burgemeester. Jij hebt Het Hogeland voor altijd in je hart gesloten. Ik ben ervan overtuigd dat je maatschappelijk actief blijft en je op andere manieren zult inzetten voor deze mooie regio. Daarnaast wens ik jou, Annie en jullie familie toe dat jullie ook wat meer tijd zullen hebben om samen door te brengen. 

‘We blijven racefietsen’, beloofde je hen ruim 5 jaar geleden. Ik hoop vooral dat je daar nog heel lang mee door mag gaan. Zonder dat je trappers je in de steek laten. Want er is geen mooiere manier om te blijven genieten van het prachtige landschap rond Het Hogeland.

Dank voor alles, en het ga jullie goed!