• Kinderboekenweek! Dit is het favoriete boek van burgemeester Schuiling, op indebuurt.nl

Nautische blik

Dat Koen vijf jaar geleden koers zette naar Groningen, hoefde niemand te verbazen. Er is voor iemand met een nautische blik veel te beleven in Den Helder, maar toch heb ik Koen er vaak van verdacht dat hij gewoon in Den Helder zat te wachten tot Groningen eindelijk vrij kwam. Want Groningen is zijn stad, zijn land. Zijn jongensdroom ook. Daar wilde hij zich met al zijn bestuurlijke kennis en ervaring voor inzetten.

De omstandigheden maakten dat niet gemakkelijk. Het begon al met covid. Of beter: de covidcrisis. Die deed op Koen als voorzitter van de veiligheidsregio Groningen een zo groot beroep, dat hij nauwelijks ‘gewoon’ burgemeester kon zijn.

Dat schrijft hij zelf ook in zijn ontslagbrief. Maar hij werd daardoor wél een ‘buitengewoon’ burgemeester. Hij zette zich daadkrachtig in voor veiligheid en handhaving van de openbare orde. Rond covid, waarbij hij landelijk indruk maakte met zijn opmerkelijke vlogtalent, maar ook in het algemeen. Vrijwel wekelijks bezocht hij, met zijn collega-voorzitters, het Veiligheidsberaad in Utrecht. Koen Schuiling had daar een belangrijke inbreng. 

• Koen Schuiling stopt eind oktober als burgemeester van Groningen, op gemeente.groningen.nl

Samen

Koen was er ook voor collega-burgemeesters die in onze regio in de knel kwamen. Jaap Velema uit Westerwolde kan daarover meepraten. Geen sprake van dat de 'burgemeester van Ter Apel' in zijn eentje moest ploeteren. Schuiling schaalde op naar GRIP 4. En ging zelf aan de slag om de problemen aan te pakken. Om druk te zetten op de rijksoverheid. Hij deed dat met hart en ziel. Dat wat er in Ter Apel gebeurde hem ook persoonlijk raakte, was meermaals zichtbaar.

Hetzelfde geldt voor de gevolgen van de aardbevingen. Lange avonden hebben Koen en ik, samen met Johan Remkes, om tafel gezeten met Staatssecretaris Vijlbrief om te bespreken wat een passend antwoord zou zijn op een snoeihard rapport van de parlementaire enquêtecommissie. Een antwoord dat de 'ereschuld' van het Rijk aan de Groningers zou inlossen.

Ook daarin was de bijdrage van Koen van grote waarde. Als burgemeester van Stad begreep hij ten volle wat het Ommeland nodig had. Koen liet dagelijks zien dat er voor hem geen afstand bestond tussen de hoofdstad en de rest van de provincie, met name het Hogeland. Dat illustreert zijn diepe liefde voor het Groninger platteland. 

Toekomst

Met dat alles is het Koen tóch ook gelukt om ‘gewoon’ burgemeester te zijn voor de inwoners van zijn stad. Ik kan het weten, want ik ben er één van. En ik heb hem zeker als ‘mijn’ burgervader ervaren. Ook toekomstige generaties zullen de vruchten plukken van zijn inspanningen. Want, als dagelijks bestuurder van het Nationaal Programma Groningen, en als bestuurlijke trekker van de economische agenda voelde Koen zich zeer verantwoordelijk voor de ontplooiingskansen van iedereen die woont en wil werken in Groningen. Als we straks een 'Nij Begun' maken, weten we dat Koen Schuiling aan de wieg heeft gestaan van het herstel van Groningen. 

zoals vele zeelieden, zwijgzaam en onverstoorbaar

Koen was een drijvende kracht achter maatregelen om nieuwe generaties betere kansen te bieden en bij ons op de beste campussen te laten studeren. 'Nij Begun' heeft een looptijd van dertig jaar - een hele generatie. Als het afloopt is Koen Schuiling een hopelijk vitale negentiger. Een man die nog steeds beschikt over een kaarsrechte rug. Tegen die tijd ben ik hopelijk een broekie van ver in de tachtig. Ik hoop dat we dan als krasse knarren kunnen vaststellen dat het is gelukt om de jonkies van nu een prachtige ‘toukomst’ in Groningen te geven. 

Beste Koen,

Onder moeilijke omstandigheden heb je betekenisvolle stappen gezet om Stad en Ommeland beter en sterker te maken. Je was een steunpilaar voor Groningen, standvastig en niet bang. En met de blik gericht op de horizon.

En dáár komt Kapitein Rob weer om de hoek kijken. Want aan het begin van een boekje wordt hij als volgt geïntroduceerd: Kapitein Rob van Stoerem is, zoals vele zeelieden, zwijgzaam en onverstoorbaar en hij heeft van die ogen die altijd in de verte schijnen te kijken. Hij is de kalmte in eigen persoon en zo iemand die alle moeilijkheden overwint. 

Kapitein Rob was een succesvol rolmodel. Net als hij loodste jij het schip Groningen behendig door woelige baren. Zwijgzaam en onverstoorbaar. Via een geheel eigen koers. Met subtiele humor en ironie. Waarmee je soms ook afstand creëert, als mensen te dichtbij komen. Want de échte Koen blijft altijd een beetje een raadsel. Maar je stond in de kwesties die schreeuwen om goed bestuur - of het nu de gaswinning, de openbare orde of de opvang van asielzoekers is - altijd aan de goede kant van de geschiedenis. 

Tot slot

Wij delen samen een lange geschiedenis. Ik studeerde bij je af. En verwelkomde je jaren later als collega-wethouder in Groningen. We vertegenwoordigden kleine partijen naast de toen oppermachtige Partij van de Arbeid. Dat schiep een band en zette ons aan tot ‘kattenkwaad’, zoals jij dat noemde. We delen een voorliefde voor oude muziek, die jij zelfs luistert op de roeimachine, terwijl ik het op net zo'n apparaat houd bij eenvoudige YouTube-filmpjes. 

Ook de laatste jaren hebben we intensief samen opgetrokken. Ik kijk er met plezier op terug. Ik dank je voor al jouw inspanningen om Groningen vooruit te helpen. Het was goed. En je mag er trots op zijn.

Je afscheid kwam anders dan velen van ons wilden. Anders ook dan je zelf wilde. Maar in je ontslagbrief spreek je de hoop uit dat je Groningen en de Groningers in de toekomst op een andere manier opnieuw mag dienen. Ik deel die hoop. En ik wens jou, samen met Ben, alle goeds toe in jullie geliefde Rasquert.

Vaarwel, Kapitein Koen. En graag: tot ziens!