Dat is mooi. Want wie binn hail wies mit GRN. Het gaat over onszelf.

Hét Groninger festival. Er staat optimistisch bij: ’eerste editie’. Het is nog niet begonnen en het smaakt al naar meer. ‘We want more’. Of in het Gronings: ‘Wie vonn ’t mooi!’
 
Als ik aankom, staat nog een lange rij mensen te wachten bij de ingang voor de coronacheck. We beginnen later. Of ik het kort wil houden.... Hoe langer ik praat, hoe langer het duurt voordat de festivalbezoekers Törf kunnen zien en horen. Törf bewijst het: humor is de hoogste vorm van ernst. Ze zongen altijd in het Engels. Maar 'voor de grap' schreven ze een keer een liedje in het Gronings. En dat sloeg aan. En het deed ook iets met hen zelf. Toen was het geen grap meer. Want Engels mag dan een wereldtaal zijn. Gronings is de taal van je hart. Hier kom je weg.

Ik heb mijn kinderen vroeger voorgelezen uit het prachtige boek ‘de Gruffalo’. Maar ik ben een beetje jaloers op de pappa’s en mamma’s die hun spruiten nu kunnen voorlezen uit 'Gruvvalo'. Het ligt hier in de gouden Sinterklaasstoel. Een heleboel kinderstoeltjes staan er verwachtingsvol omheen. Onze eigen Marlene Bakker leest straks voor. Zij vertaalde het kinderboek in prachtig Gronings: "In t baalkeduustere bos was n moeske bie pad. Vos zag de moes en docht: Wat 'n lekker hapke is dat!"

De Groningse Gruvvalo zal geen exportproduct worden, denk ik. Maar als we er een beetje ons best voor doen, wordt de eierbal het wel. Die is zo goed.. die is Werelderfgoed! Het waren iconische beelden toen premier Rutte er een kwam halen bij Friet van Piet aan de Meeuwerderweg. En we lazen van de week ook op RTV Noord dat acteur Marcel Hensema druk bezig is om kerstballen in de vorm van een eierbal te maken. Omdat hij 'een diepe liefde' voelt voor de eierbal, vertelde Hensema de journalist.

Diepe liefde… De liefde voor Groningse cultuur gaat dus diep. Niet alleen door de maag, maar ook in je hart.

Ik merk besmettelijk enthousiasme. Voor wat ons bindt. Voor het Gronings. En het is prachtig dat mensen elkaar daarmee besmetten. In een setting die er verder op is gericht het besmettingsgevaar zo klein mogelijk houden. We wonen op dit moment in een van de minst besmette gebieden van het land. Het is goed voor iedereen als we proberen dat te blijven.